Night Train From Jamaica
Byron Lee
MGM 1964
A - Night Train From Jamaica (Forrest, Washington, Simpkins)
B - Ska Dee Wah (Mure)




Wanneer ik een stad bezoek waar ik normaalgesproken niet zo vaak kom, zoek ik altijd via Google naar adressen van goede platenwinkels om daar, als het maar even kan, een bezoekje af te leggen. Onlangs moest ik voor werk een paar dagen naar Lissabon. Google leverde niets bruikbaars op en eigenlijk was er ook helemaal geen tijd voor uitstapjes. Gelukkig bleven er op de laatste dag, voorafgaand aan de transfer naar het vliegveld, nog twee vrije uurtjes over. Ik wandelde naar Bairro Alto omdat ik verwachtte dat de kans van slagen daar het grootst was.

Zoals ik al vaker heb gemerkt, heb ik een behoorlijke intuïtie op dit vlak want na wat rondspeuren vond ik inderdaad een onooglijk, in tweedehands vinyl gespecialiseerd zaakje. Van het singletje van Desmond Dekker dat ik in één van de bakken vond, raakte ik niet direct onder de indruk; maar als antwoord op mijn vraag of hij meer van “dit soort spul” in huis had, toverde de eigenaar dit singletje van Byron Lee uit 1964 tevoorschijn. “Twenty-five Euro” zei hij er meteen bij. “Ho ho, eerst maar eens even luisteren” dacht ik.

Byron Lee is vooral bekend van zijn calypso’s en hoewel hij aardige ska plaatjes heeft gemaakt, is dat niet zijn core business. De titel (Night Train From Jamaica) was mij onbekend, maar klonk veelbelovend. Op het label (MGM) stond dat het een Demonstration Record was. Toen ik het plaatje opzette was me direct duidelijk dat ik er de aanstaande eigenaar van zou worden. Het spetterde en honkte van begin tot eind. Ik wilde het alleen nog even over die 25 Euro hebben. Daar bleek echter geen beweging in te krijgen. De Record Collector werd erbij getoverd en daar stond het in voor 30 Engelse Ponden. Tja, zonder verder morren gekocht dus. En daar heb ik zeker geen spijt van!
(repost 2006)